Olimp Labs
Niedożywienie szpitalne
Szacuje się, że spośród miliardów ludzi
zamieszkujących Ziemię około 2/3 cierpi na zaburzenia odżywiania związane ze zbyt dużą lub zbyt małą podażą energii. Pogarsza to, jakość życia tych osób oraz stanowi przyczynę licznych chorób i powikłań, których leczenie pochłania ogromne ilości pieniędzy.
Niedożywienie może doprowadzić do upośledzenia funkcji ustroju, zwiększenia podstawowej przemiany materii, zmian w składzie ciała i wydalania azotu.
Dodatkowo niedożywieniu towarzyszy zapalenie
które zwiększa zapotrzebowanie zarówno na energię i białko, które winny być dostarczane w odpowiedniej ilości. Dostarczanie odpowiedniej ilości składników odżywczych jest zatem jedyną szansą na zahamowanie rozpadu komórkowej masy ciała i poprawę rokowania, należy przy tym pamiętać o leczeniu procesu zapalnego, którego przyczyną jest choroba.
Olimp Labs
Najważniejsze informacje
- Niedożywienie (łac. inanitio) - stan organizmu żywego będący skutkiem, niedoboru składników pokarmowych wynikającym bądź z niedoboru określonych składników w spożywanych pokarmach, bądź to z ich niewielkiej ilości. żródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Niedożywienie
- Termin „zaburzenia odżywiania związane z chorobą” należy stosować tylko wtedy, gdy mamy do czynienia z jednoczesnym zmniejszeniem lub wstrzymaniem podaży pożywienia i uogólnionym procesem zapalnym, który ma wpływ na metabolizm.
Niedożywienie bez objawów zapalenia można leczyć prawidłowym postępowaniem żywieniowym. To obecność uogólnionego zapalenia zmniejsza skuteczność leczenia żywieniowego, natomiast występowanie niedożywienia prowadzi do zmniejszenia efektywności leczenia choroby podstawowej.
Najważniejsze przyczyny niedożywienia szpitalnego to:
- brak zainteresowania administracji szpitala żywieniem, jako elementem leczenia chorych;
- brak współpracy pomiędzy grupami pracowników szpitala w zakresie sprawowania opieki żywieniowej nad pacjentami;
- brak wpływu pacjentów na organizację i jakość żywienia w szpitalu;
- brak ściśle zdefiniowanej odpowiedzialności za planowanie, organizację i dostarczenie pożywienia oraz monitorowanie odżywiania chorych;
- brak wiedzy na temat zapotrzebowania na składniki odżywcze i współczesnych możliwości dostarczania pożywienia każdemu choremu zarówno wśród lekarzy i pielęgniarek.
- Zmniejszenie przemiany materii - w celu zaoszczędzenia endogennych zapasów energii;
- Ochronie własnego białka wchodzącego w skład komórek oraz niezbędnych do życia hormonów i enzymów;
- Zapewnienie podaży glukozy niezbędnej dla mózgu i erytrocytów na drodze glukoneogenezy.
U chorych na ciężkie ostre choroby oraz chorych po dużym urazie, operacji i uogólnionym zakażeniu odpowiedź metaboliczna różni się. Wzrasta podstawowa przemiana materii, następuje zwiększenie produkcji glukozy z białka i zwiększone wykorzystywanie kwasów tłuszczowych do celów energetycznych. Jeśli nie zostanie zaaplikowana tutaj odpowiednia podaż energii ( 25-30 kcal/kg mc./d) i białka (1 g/kg mc./d.) dochodzi do szybkiego zużycia zapasów, a śmierć następuje po utracie 20-30% wyjściowej masy ciała. Innym mechanizmem adaptacyjnym jest także ograniczenie syntezy i rozpadu białek. Wraz z ich utratą dochodzi do utraty niektórych minerałów, dlatego ich uzupełnienie i monitorowanie powinno być jednym z celów leczenia żywieniowego.
Utrata rezerw energetycznych organizmu uniemożliwia mu reagowanie na zmiany w środowisku wewnętrznym i zewnętrznym, które zostały wywołane urazem lub chorobą. Zaburzenia mogą dotyczyć układu pokarmowego, mechanizmów odpornościowych czy gojenia się ran.
Następstwem niedożywienia przewodu pokarmowego jest:
- Zanik błony śluzowej – prowadzący do zaburzeń trawienia i wchłaniania;
- Zanik błony mięśniowej – prowadzący do spowolnienia perystaltyki jelit, co sprzyja kolonizacji bakteryjnej.
U osób niedożywionych występują niedobory żelaza, cynku, selenu, witaminy B6 oraz witamin C i E, które są potrzebne do prawidłowej czynności układu immunologicznego. Niedożywienie wywiera duży wpływ na jelito, które jest największym narządem immunologicznym organizmu. Ponieważ upośledzenie czynności układu immunologicznego zaczyna się we wczesnej fazie niedożywienia, interwencja żywieniowa powinna rozpoczynać się jak najwcześniej. Należy pamiętać, że tylko żywienie dojelitowe stymuluje wszystkie rodzaje czynności przewodu pokarmowego w tym także układ immunologiczny związany z jelitem. Nawet odpowiednia podaż składników odżywczych drogą pozajelitową wywołuje zaburzenia czynności jelita i jego układu limfatycznego. Wiele dowodów wskazuje na to, że brak pożywienia w świetle jelita prowadzi do uszkodzenia jego struktury i funkcji, sprzyja translokacji bakteryjnej, powikłaniom septycznym, obniżeniu odporności i niewydolności wielonarządowej. Zgodnie z obecnym stanem wiedzy podawanie nawet niewielkich ilości pożywienia do przewodu pokarmowego chorym żywionym pozajelitowo ma pozytywny wpływ na wyniki leczenia i przebieg choroby.
Nutramil Complex
Produkt przeznaczony dla osób z niedożywieniem lub ryzykiem jego powstania. Posiłek pełnowartościowy może być stosowany jako jedyne źródło pożywienia.
